-
przymiotniki dzierżawcze na -owy i -owski21.04.201321.04.2013Czy można mówić o jakiejś ogólnej różnicy stylistycznej między przymiotnikami dzierżawczymi na -owski a tymi na -owy? Dlaczego częściej (jak sądzę) mówi się Szekspirowski (dramat) niż Szekspirowy, ale Miłoszowy (wiersz) niż Miłoszowski?
-
Od interpunkcji począwszy, na frazeologii skończywszy11.02.201611.02.2016Szanowni Państwo,
czy przecinki są w dobrych miejscach:
Począwszy od 2000 r.(,) firma opracowała tysiące tekstów
Plan miał być równie dobrze znany pokonanym oddziałom(,) jak wcześniej żołnierzom przeciwnika?
Czy w zdaniu:
Nie można było wejść i sprawdzić, co robi Adam i inni uczestnicy szkolenia
orzeczenie ma dobrą formę?
Czy w związku z tym zdanie:
Filozofowie byli stabilną instytucją, która mogła sfinansować wsparcie ich pracy
nie budzi wątpliwości? Może pohamować kogoś czy tylko coś?
-
z motyką na słońce24.10.201324.10.2013W angielskim istnieje bardzo przydatne wyrażenie idiomatyczne bite off more than you can chew, które dosłownie oznacza 'ugryźć więcej niż da się przełknąć' i używane jest w kontekście przerostu ambicji nad możliwościami. Czy Szanowna Poradnia ma pomysł na równie obrazowe tłumaczenie? Najlepiej z zachowaniem elementu żarłoczności.
Z góry dziękuję za wszelkie pomysły.
Dorota
PS Wiem, że nie można, ale rzadko mam okazję: przymiotnik od cara to carski. A od carycy też?
-
Równy a sobie równy 4.12.20164.12.2016Szanowni Państwo,
czy zdanie dwie liczby są sobie równe jest poprawne? Wydaje się, że sensowniej jest powiedzieć po prostu dwie liczby są równe. Zwrotność wprowadzona przez sobie sprawia wrażenie, jakby każda z tych liczb miała być równa sobie samej. Chyba że by powiedzieć są równe sobie nawzajem, ale to może przerost długości nad treścią.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
równie…, co…17.11.200917.11.2009Czy w następującym zdaniu stawiamy przecinek przed słowem co: „Jest równie wspaniałym tancerzem co wokalistą”?
Dziękuję -
rówień czy równia?8.05.20038.05.2003Bardzo proszę o odpowiedź, która nazwa jest bardziej poprawna: Równia Krupowa czy Rówień Krupowa (nazwa chronionego obszaru w Zakopanem)? Nigdzie nie mogę znależć oficjalnej nazwy, spotykam obydwie. Czy istnieje ich oboczność? Do tej pory pisałam Rówień, ale ostatnio spotkałam się z zarzutem, że lepiej pisać Równia.
Joanna
-
Przyimki łączące się z nazwami państw
5.01.20245.01.2024Od długiego czasu nurtuje mnie używanie „na”, „w”, „we” w nazwach państw i miast. W większości używamy „w” lub „we” — w Polsce, w Holandii w Szwecji...., lub we Włoszech, we Francji (tu rozumiem, że początek nazwy ma 2 spółgłoski, z czego pierwsza jest „w” lub podobna w wymowie „f”).
Czasem słyszymy, i to chyba nie jest poprawne, na Chorwacji, ale już na Islandii chyba jest OK (no bo to wyspa), tak jak np. na Sycylii.
Jest też jedna anomalia językowa, odkąd pamiętam mówimy na Węgrzech i tu zupełnie nie wiem dlaczego. Czy mogłabym prosić o wyjaśnienie różnic.
Pozdrawiam
Dominika
-
ChatGPT
25.04.20231.04.2023Czy (i ewentualnie jak) powinno się odmieniać nazwę szalenie ostatnio popularnej aplikacji ChatGPT? Spotkałam się z artykułami w mediach, w których nazwa ta nie była odmieniana, ale widziałam też, że część autorów decyduje się na odmianę, posiłkując się przy tym spacją, np. „Chatowi GPT”. Które rozwiązanie jest właściwe (a jeśli odmiana, to ze spacją czy bez)?
-
dupościsk2.07.20092.07.2009Jak wyglądałby porządny słownikowy artykuł dupościsk, zwłaszcza co do liczby uwzględnionych znaczeń oraz związanych z nimi kwalifikatorów typu pot., środ., wulg. etc.? Z internetu wynika, że słowa tego używa się w bardzo różnych sytuacjach, od tuningu samochodu po walkę z alkoholizmem (nie udało mi się rozgryźć tego aowskiego znaczenia). Czy użycie tego słowa w stosunkowo niewinnym znaczeniu strach będzie zrozumiałe, czy też wywoła w odbiorcy skrajnie inne, niepożądane skojarzenia?
-
krzyczeć po kimś12.03.201612.03.2016Zdarza mi się słyszeć, zwłaszcza wśród moich znajomych z południa Polski, formę krzyczeć po kimś zamiast krzyczeć na kogoś. Z początku podejrzewałem, że jest to element śląskiej gwary, ale później zdarzało mi się napotykać tę formę także u mieszkańców innych rejonów kraju. Żaden ze słowników, które przeglądałem, nie wspomina o krzyczeniu po kimś. Stąd moja prośba o wyjaśnienie, skąd w języku wzięła się ta forma i czy można uznać za poprawne jej stosowanie.